वारीच्या गावात
रोज
नवी नवलाई
टाळ
मृदंग वीणेतून
रोज
भेटते विठाई
माझ्या
वारीच्या गावात
मळे
भक्तीचे फुलतात
माणसांच्या
ताटव्यांना
फुले
हरिनामाची येतात
दिंड्या
दिंड्याची पाले
रोज
माळावर उतरतात
रात्र
सरता सरता
वाट
पहाटेची चालतात
गाव
चालता बोलता
वारा
ढोल वाजवितो
पावलांच्या तालावर
मग
मृदंग नाचतो
विठ्ठलाची
पूजा आम्ही
रोज
नव्याने बांधतो
ओव्या
अंभगाची फुले
ताजी
देवाला वाहतो
माझ्या
वारीच्या गावात
ओव्या
अंभगाचे धन
रोज
लुटतात वैष्णव
शब्दा
शब्दांचे सोनं
वारीच्या
गावात सत्ता
माऊलीची
अशी चाले
मुक्या
टाळातून देव
रोज
आमच्याशी बोले
भगवी
वस्त्रे गुंडाळून
सूर्य
दर्शनाला येतो
माझ्या
गावाच्या चरणी
माथा
रविकरांचा टेकतो
विठ्ठलही
रोज इथं
मुक्कामाला
येतो
पहाट
होण्या अगोदर
गाव
उचलून नेतो
दशरथ
यादव, पुणे
No comments:
Post a Comment